Avaz Va Santoor

بهارا بنگر این، خاک بلاخیز
که شد هر خاربُن، چون دشنه خون ریز
بهارا بنگر این، صحرای غمناک
که هر سو کشته ای، افتاده بر خاک
بهارا بنگر این، کوه و در و دشت
که از خون جوانان، لاله گون گشت
بهارا دامن افشان، کن زِ گلبن
مزار کشتگان را، غرق گل کن

میان خون و آتش، ره گشاییم
میان خون و آتش، ره گشاییم
از این موج و از این توفان برآییم

دگر بارت چو بینم، شاد بینم
سرت سبز و دلت آباد بینم
سرت سبز و دلت آباد بینم