Kalanjar

کمد پر از لباس تو
میز پر از عکس توئه
هنوز تو اتاقمون
می پلکن نشونه هات
وقتی که توی خلوتت
منو مرور میکنی
یه قطره اشک ممکنه
بشینه روی گونه هات

می پرم از خواب شب و
لباسمو تن می کنم
چراغو روشن می کنم
خونه رو پرسه می زنم

تا خود صبح با خودم
همش کلنجار میرم
تا بلکه خوابم نبره
نیای به خواب دیدنم

سعی نمیکنم تو رو
مجاب اومدن کنم
از کجا معلوم که سرت
از این شلوغ تر نشه؟
از کجا معلوم دل تو
یه روز برام تنگ شه و
یه جور بخوای بیای پیشم
که هیشکی باخبر نشه

اینکه دوستم نداشتی
برام اهمیت نداشت
فقط دلم می خواست یه روز
تموم بشن بهونه هات
دلت که پر زد واسه من
به در که چشم دوختی
بال شکسته ی منو
بدوز روی شونه هات

برام مهم نیست که دیگه
صدای قلبم چی می گه
تو آخرش توجهی
به خواهشم نمی کنی

فقط یکم کلافه ام
یکم به هم ریخته ام
اما مهم نیست که دیگه
نوازشم نمی کنی

سعی نمی کنم تو رو
مجاب اومدن کنم
از کجا معلوم که سرت
از این شلوغ تر نشه؟
از کجا معلوم دل تو
یه روز برام تنگ شه و
یه جور بخوای بیای پیشم
که هیشکی با خبر نشه