Mano Bebakhsh

اگه راهم این روزا, از تو یکم دوره ببخش
توی زندگی آدم, یه وقتا مجبوره ببخش
بگذر از من اگه صبر و طاقتم کافی نبود
عکس من تو قاب رویایی که می بافی نبود
بگذر از من اگه جمعه بود و باز دیر اومدم
شب واسه گفتن قصه ها به تاخیر اومدم
گل یکدونه ی گلدون بلور زندگی
چی دارم واست به جز یه عالمه شرمندگی
آرزوم همیشه این بوده که تو کسی بشی
سایه بون دل بی پناه بی کسی بشی
ببخش اگه میون مون فاصله هست
جای نفس توسینه هامون گله هست

ببخش اگه غربت چشمای من
فقط واسه نداشتن حوصله هست
حالا که گذشته از من تو باید صاف بمونی
مث آینه شمعدونای نقره شفاف بمونی
یه سبد دعا و خوشبختی فردا مال تو
دست من بود که می گفتم همه دنیا مال تو

برو زندگی رو با مهربونی رنگ بزن

همه رو با هر چی دوس داری هماهنگ بزن
دوری مونو باز می ذاریم به حساب سرنوشت
اینقدر خوبی که آخر میدونم می ری بهشت
ببخش اگه میون مون فاصله هست
جای نفس تو سینه هامون گله هست
ببخش اگه غربت چشمای من
فقط واسه نداشتن حوصله هست