บอกลาโทรมาก็ได้
มนต์แคน แก่นคูน
4:28เป็นแฟนเขาล่ะน้อน้อง ผู้สาวเก่าชายคนจน ย้อนเหตุผลคือความทุกข์ เจ้าว่าพอบ่รออ้าย ละเจ็บแป๋ตาย แต่บ่เคยลืมเจ้าภาพยังตามเป็นเงา ผู้สาวอ้ายเขาได้แต่ง ละยามคึดฮอดแฮงแฮง พออยากฮ้องขึ้นฟ้าให้เธอฮู้ ฮักบ่ลืมดอกเด้นางฮือนี่น้อ น้องกลายเป็นแฟนเขาแล้ว หมดแววที่ฮักเฮาจะหวน พบคนคู่ควรเจ้ารีบทิ้งใจอ้าย ฮักบ่เคยลืมเหงาเหงาซึมซึมน้อใจ ไร้วาสนาฮักเจ้าเท่าฟ้ายังพ่าย วันที่เจ้าเดินจากไปหัวใจอ้ายทรมาน สองเฮานั่นยามฮักยามแพงใจอ้ายยังจื่อ โทรหาสู่มื้อมีหยังเว้าสู่ฟัง สุขทุกข์บ้างกะคอยส่งแรงใจ เธอไปไสพี่กะคอยเป็นเพื่อน จากปีเดือนจนมาถึงวันท้ายวันที่เจ็บแป๋ตายว่าเธอเว้ากับพี่ ว่าจบกันเท่านี้สาเด้ออ้ายฮักเฮา ทำได้ลงคนใจร้าย พ้อผู้ใหม่ปล่อยอ้ายจมความเศร้า เจ็บอีหลีการทำหน้าที่แฟนเก่า คงเอิ้นได้แค่ผู้สาว ให้เขาเรียกเธอว่าแฟน กลืนความแค้น ถึงเจ็บเหลือแสนบ่โทษเจ้าดอกอุ่น ถือว่าบุญอ้ายน้อยบ่พอได้ฮ่วมทาง เจ็บปวดบ้างอ้ายสิค่อยทำใจ เธอสดใสสิส่อยยินดีด้วย ไปได้สวยขอให้รวยสุขล้นกับคนนั่นทุกอย่าง ส่วนอดีตฮ้างฮ้างคออ้ายอย่าคึดนำ ขอจดจำแต่สิ่งดีดี ห่อวันเดือนปีที่เคยร่วมกันใช้จ่าย เป็นแฟนเขาเด้อผู้สาวอ้าย เป็นแฟนเขาเด้อผู้สาวอ้าย ทุกความเสียใจอ้ายขอรับเป็นภาระ สายตาอ้ายยังซอมเจ้า ในใจอ้ายกะยังมีเจ้า เหงาเหงาคึดฮอดบ่ส่วง คึดฮอดบ่ส่วง คนอ้ายเคยหวงเป็นแฟนแต่กี้ เดี๋ยวนี้ผู้ใหม่ควง ยังเป็นห่วงเจ้าบ่มีวันจาง บ่มีหยังมาลบเลือนเจ้าได้ ผู้สาวในใจยังเป็นน้อง ผู้สาวในใจยังเป็นน้องเอย