Niotho Enohes

Χρώματα παντού παραπονεμένα
Ξέφωνα γερνούν στων ματιών το βλέμμα
Τόσεσ ομορφιέσ έχω αλλοιώσει
Χρώμα μουσικέσ που δεν έχω νιώσει

Νιώθω ενοχέσ νιώθω ενοχέσ
Νιώθω ενοχέσ νιώθω ενοχέσ

Ρίχνω ένα μπλε τόσο δα θλιμμένο
Γίνεται ουρλιαχτό νέγρου ειπωμένο
Χρώμα μουσική η ζωή γεμάτη
Απόλλωνα θεέ για κλείσε μου το μάτι

Πάνω σε χορδέσ στάζουνε οι ήχοι
Δάκρυα βιολιού μια φωνή που πείθει
Μέσα στην σιωπή σαξόφωνου βραχνάδα
Ύφεση ζωήσ μια σβησμένη δάδα

Νιώθω ενοχέσ νιώθω ενοχέσ
Νιώθω ενοχέσ νιώθω ενοχέσ