Szept Twego Oddechu

Kto Ci powie, że na zmianę już czas?
Kto Ci szepnie, że Twój świat traci blask?
Nie możesz udawać, że wszystko jest w porządku
Kto poda Ci rękę, by zacząć od początku?

A jeśli runiesz w dół i nikt cię nie podniesie?
A jeśli w pustkę krzykniesz i nikt się nie odezwie?
A jeśli zbledną sny, porzucone w pośpiechu?
A jeśli nikt nie zechce słuchać twego oddechu?

Kto w twoich oczach dostrzeże ten strach?
Kto usłyszy fałsz w zbyt głośnych słowach?
Przecież ta maska pęka i kruszy się co dnia
Kto będzie przy tobie, gdy zostaniesz sama?

A jeśli runiesz w dół i nikt cię nie podniesie?
A jeśli w pustkę krzykniesz i nikt się nie odezwie?
A jeśli zbledną sny, porzucone w pośpiechu?
A jeśli nikt nie zechce słuchać twego oddechu?

Wiem, że się boisz odsłonić ten strach
Pokazać mi prawdę ukrytą we łzach
Lecz odrzuć tę maskę, choć na jeden raz
I pozwól mi zostać, nim minie nasz czas

A jeśli runiesz w dół i nikt cię nie podniesie?
A jeśli w pustkę krzykniesz i nikt się nie odezwie?
A jeśli zbledną sny, porzucone w pośpiechu?
A jeśli nikt nie zechce słuchać twego oddechu?

Lecz gdy już runiesz w dół, to ja Cię podniosę
Gdy w pustkę krzykniesz, ja odpowiem głosem
Gdy zbledną wszystkie sny, pomogę zebrać je
I będę tym, kto słucha... twego oddechu szept