Nic Nie Może Wiecznie Trwać

W ciemności toniesz, strach cię oplata
Czy kiedykolwiek nadejdzie świt?
Łzy słone w oczach, ich ciężar wymiata
Wiesz, że niemożliwe to stary mit

Nic nie może wiecznie trwać
Nawet najdłuższa noc ustąpi dnia
Po burzy słońce musi wstać
Nadziei iskra, moje zamiary zna

Upadłem nisko, ból przeszył duszę
Czy zdołam kiedyś podnieść się z kolan?
Blizny na ciele, rany w sercu wysuszę
Czy kiedykolwiek podniosę się sam?

Nic nie może wiecznie trwać
Najcięższy ból z czasem przeminie
Zmain i pokory nie trzeba się bać
W końcu nadejdzie wspomnienie

Więc podnieś głowę i spójrz do góry
Tam nowy dzień na ciebie już czeka
Wiarę miej nawet w dzień ponury
Po nocy zawsze świt nastaje, nie zwleka

Nic nie może wiecznie trwać
Więc walcz, nie poddawaj się, dasz radę
Nowy dzień, nowa szansa, pora wstać
Nic nie może wiecznie trwać, nie, nie, nie...