L'Encantada

Patapim,Patapam, 
Non sèi d’on ei sortida, 
No m’a pas briga espiat, 
E m’èi pergut suu pic, 
E la hami e la set, 
Patapim,Patapam, 
No sèi çó qui m’arriba, 
E shens nada pieitat, 
Que’n va lo son camin, 
Que camina tout dret. 
Non sèi pas lo son nom, 
Tà jo qu’ei l’Encantanda, 
Tà la véder passar, 
Jo que’m hiqui aci, 
Tot matin a l’argueit, 
Non sèi pas lo son nom, 
Tà jo qu’ei l’Encantanda, 
Non hèi pas qu’i pensar 
E la nueit e lo dia 
E lo dia e la nueit. 

Jo tostemps qu’avi sabut 
E diser non e diser adiu, 
Jo jamei n’avi volut, 
Jamei pregar ómi ni Diu, 
Ara qu’ei plegat lo jolh, 
Dehens la gleisa capbaishat, 
Tà mendicar çó qui voi, 
Aledar au son costat.

De la tèrra o deu céu, 
Tau com la periclada, 
E tot a capvirat, 
Arren non serà mei, 
Non jamei com avans, 
Ni la hred de la nèu, 
Ni lo verd de la prada, 
Ni lo cant d’un mainat, 
Ni l’anar deu sorelh 
Qui hè córrer los ans. 
Non sèi pas lo son nom, 
Tà jo qu’èi l’Encantanda, 
E si n’ei pas tà uei, 
Tà doman qu’èi segur, 
Que l’anirèi parlar, 
Non sèi pas lo son nom, 
Tà jo qu’ei l’Encantanda, 
Doman que’u diserèi, 
Dinca aci qu’éi viscut 
Sonque tà v’encontrar