บ้านเรา

บ้านเราแสนสุขใจ
แม้จะอยู่ที่ไหน
ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา
คำว่าไทซึ้งใจเพราะใช่ทาสเขา
ด้วยพระบารมีล้นเกล้า
คุ้มเราร่มเย็นสุขสันต์

ทุ่งทิพย์ฟ้าขลิบทอง
พริ้วแดดส่องสดใส
งามจับใจมิใช่ฝัน
ปวงสตรีสมเป็นศรีชาติเฉิดฉัน
ดอกไม้ชาติไทยยึดมั่น
หอมทุกวันระบือไกล

บุญนำพา (บุญนำพา)
กลับมาถึงถิ่น (กลับมาถึงถิ่น)
ทรุดกายลงจูบดิน (ทรุดกายลงจูบดิน)
ไม่ถวิลอายใคร (ไม่ถวิลอายใคร)

หัวใจฉัน (หัวใจฉัน)
ใครรับฝากเอาไว้ (ใครรับฝากเอาไว้)
จากกันแสนไกล (จากกันแสนไกล)
ยังเก็บไว้หรือเปล่า

เมฆจ๋าฉันว้าเหว่ใจ
ขอวานหน่อยได้ไหม
ลอยล่องไปยังบ้านเขา
จงหยุดพักแล้วครวญรับฝากกับสาว
ว่าฉันคืนมาบ้านเก่า
ขอยึดเอาไว้เป็นเรือนตาย

บุญนำพา (บุญนำพา)
กลับมาถึงถิ่น (กลับมาถึงถิ่น)
ทรุดกายลงจูบดิน (ทรุดกายลงจูบดิน)
ไม่ถวิลอายใคร (ไม่ถวิลอายใคร)

หัวใจฉัน (หัวใจฉัน)
ใครรับฝากเอาไว้ (ใครรับฝากเอาไว้)
จากกันแสนไกล (จากกันแสนไกล)
ยังเก็บไว้หรือเปล่า

เมฆจ๋าฉันว้าเหว่ใจ
ขอวานหน่อยได้ไหม
ลอยล่องไปยังบ้านเขา
จงหยุดพักแล้วครวญรับฝากกับสาว
ว่าฉันคืนมาบ้านเก่า
ขอยึดเอาไว้เป็นเรือนตา