นานเกินรอ

จากกันไปนานหลายปี
ไม่มีข่าวและวี่แวว
คิดว่าลืมฉันเสียแล้ว
ยังนึกเสียดายดวงแก้ว
ที่หลุดลอยไป

แต่วันนี้โลกหมุนกลับ
จันทร์ที่ลับหวนคืนฟ้าใหม่
ไฟรักจวนเจียนมอดหมดใจ
ก็คุขึ้นมาใหม่จุดที่ปลายใจเบาเบา

อยากโผเข้าหาอ้อมกอด
อยากอ้อนออดถามความเก่า
คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า
เธอยังเหมือนชายคนเก่า
อยู่หรือเปล่าหนอ

แต่พอนึกขึ้นมาได้
ใจเหี่ยวหายเหมือนใบไม้ห่อ
สงสารคนที่บ้านจะรอ
ได้แต่แอบพ้อเธอให้รอนานเกินไป

อยากโผเข้าหาอ้อมกอด
อยากอ้อนออดถามความเก่า
คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า
เธอยังเหมือนชายคนเก่า
อยู่หรือเปล่าหนอ

แต่พอนึกขึ้นมาได้
ใจเหี่ยวหายเหมือนใบไม้ห่อ
สงสารคนที่บ้านจะรอ
ได้แต่แอบพ้อเธอให้รอนานเกินไป