ฟ้ากับตะวัน

ฟ้า เมื่อยามดวงตะวันนั้นลาไป
ก็ดูจะเดียวดายและอ้างว้าง
จะมองไปทางใดช่างมืดมน

ก็คงเป็นดังคน ที่ไม่มีใครให้อุ่นใจ
และไม่มีใครเวลาที่ใจร้าวราน
อยู่อย่างเดียวดายอย่างทรมาน
ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะเจอคนที่จากไป

ฟ้า ที่ยังรอดวงตะวันขึ้นมาใหม่
ไม่ต่างสักเท่าไรกับตัวฉัน
ที่ยังรอดวงตะวันของหัวใจ
ให้คืนมาพบกัน

เธอ ก็คือดวงตะวันที่ในใจ
จากวันที่เธอไปจนวันนี้
ช่างเป็นวันเวลาที่มืดมน

กับการกลายเป็นคนที่ไม่มีใครให้อุ่นใจ
และไม่มีใครเวลาที่ใจร้าวราน
อยู่อย่างเดียวดายอย่างทรมาน
ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะเจอคนที่จากไป

ฟ้า ที่ยังรอดวงตะวันขึ้นมาใหม่
ไม่ต่างสักเท่าไรกับตัวฉัน
ที่ยังรอดวงตะวันของหัวใจ
ให้คืนมาพบกัน

หวังว่าสักวัน
จะได้สัมผัสกับสิ่งที่ใฝ่ฝัน
และสิ่งนั้น
ที่ฉันต้องการคือเธอ
ให้กลับมาปลอบใจ

ฟ้า ที่ยังรอดวงตะวันขึ้นมาใหม่
ไม่ต่างสักเท่าไรกับตัวฉัน
ที่ยังรอดวงตะวันของหัวใจ
ให้คืนมาพบกัน

ฟ้า ที่ยังรอดวงตะวันขึ้นมาใหม่
ไม่ต่างสักเท่าไรกับตัวฉัน
ที่ยังรอดวงตะวันของหัวใจ
ให้คืนมาพบกัน

ฟ้า ที่ยังรอดวงตะวันขึ้นมาใหม่
ไม่ต่างสักเท่าไรกับตัวฉัน
ที่ยังรอดวงตะวันของหัวใจ
ให้คืนมาพบกัน