Więcej

Nie wiem czego chcesz
Nic nie mówisz mi
Wciąż wpatruję się w zmrużone oczy
Odchodzących dni
Wróżę z twoich ust
Ich milczących warg
Nie rozumiem ich języka
Mimo biegu lat

Hieroglify rąk
Tworzą nowy świat
Zamykają nas w przestrzeni
W której zrozumienia brak
Niewidzialny mur
Ma znajomy kształt
Na tle mijających chwil
Milczący ty i ja

Te nieme słowa jak donośny krzyk
Mówią mi, że już nie chcesz
Nie chcesz więcej
Już czas zrozumieć, w swoją stronę iść
Niech ta cisza uwolni splątane ręce

Te nieme słowa jak donośny krzyk
Mówią mi, że już nie chcesz
Nie chcesz więcej
Już czas zrozumieć, w swoją stronę iść
Niech ta cisza uwolni splątane ręce

Wciąż wsłuchuję się
W ten bezgłośny puls
Tafla niczym niezmąconych chwil
Dzieli świat na pół
Oszukuję się, że usłyszę nas
Szumem powiek chcę zagłuszyć ciszę
Dać nam więcej szans

Rozbiegany wzrok
Mówi więcej niż
Nieruchome ust podwoje
Których nie otwiera nikt
Oddech dawnych dni
Tuli moją twarz
Bezszelestnie gasi płomień
Dziś już nie ma nas

Te nieme słowa jak donośny krzyk
Mówią mi, że już nie chcesz
Nie chcesz więcej
Już czas zrozumieć
W swoją stronę iść
Niech ta cisza uwolni splątane ręce

Te nieme słowa jak donośny krzyk
Mówią mi, że już nie chcesz
Nie chcesz więcej
Już czas zrozumieć, w swoją stronę iść
Niech ta cisza uwolni splątane ręce