Alexandras

Φτάσαμε στην Αλεξάνδρας ξημερώματα
Να γλυτώσεις τους αποχαιρετισμούς
Γύρω βρώμικα καφέ με ξένα ονόματα
Προσκαλούνε μέσα τους περαστικούς

Μήπως θες κάτι να φας να σε κρατήσει
Μουσική στ' ακουστικά σου σιγανή
Αποφεύγεις έτσι όποιον σου μιλήσει
Σε ρωτάω κι ανεβάζεις τη φωνή

Και να κάνεις τη στιγμή συνηθισμένη
Το αντίο πάντα αντίο θα σημαίνει

Σ' ένα χάρτη με στιλό τραβάς τον δρόμο σου
Και τσιγάρα στρίβεις για τη διαδρομή
Ένας τρόπος να σκοτώσεις, λες, τον χρόνο σου
Ένας τρόπος να σκοτώσεις τη στιγμή

Μ' ένα τζιν μπουφάν φθαρμένο για το κρύο
Κι ένα σάκο που σε λίγο θα εκραγεί
Μ' ένα σάλτο μπαίνεις μες στο λεωφορείο
Δε μ' αφήνεις τελευταία επιλογή

Και να γύριζες να δεις, τι θα 'χε γίνει
Αφού τίποτα δε διαρκεί στη μνήμη

Έφευγες από Αλεξάνδρας τα χαράματα
Μ' ένα αρχαίο πούλμαν μπλε πορτοκαλί
Να μη δω το πρόσωπό σου μες στα κλάματα
Με το χνότο είχες θαμπώσει το γυαλί

Και να σ' έβλεπα να κλαις, τι θα 'χε γίνει
Αφού ο χρόνος τελικά όλα τα σβήνει
Όλα τα σβήνει
Όλα τα σβήνει