To Baloma

Όταν ήμουνα παιδί
Με μαλώνανε όταν μάλωνα
Και με χάιδευαν διπλά
Όταν έπαιζα το μπάλωμα
Όταν ήμουνα παιδί
Όταν ρώταγα με σώπαιναν
Κι όταν έγνεφα απλώς
Ό, τι ζήταγα μου το 'παιρναν
Κι έμαθα έτσι το καλό
Πως δουλεύουν οι κανόνες
Τι είναι τα "παρακαλώ"
Τα "λυπάμαι" κι οι συγνώμες
Κι έμαθα έτσι το καλό
Πως δουλεύουν οι κανόνες
Τι είναι τα "παρακαλώ"
Τα "λυπάμαι" κι οι συγνώμες
Και καθώς σωστά μεγάλωνα
Ήμουν το καλό τους μπάλωμα
Κι αν στα μέτρα τους δε χώραγα
Διπλωνόμουν και προχώραγα
Και καθώς σωστά μεγάλωνα
Ήμουν το καλό τους μπάλωμα
Κι αν στα μέτρα τους δε χώραγα
Διπλωνόμουν και προχώραγα
Όταν ήμουνα παιδί
Όπου με έβαζαν καθόμουνα
Δεν κουνούσα χιλιοστό
Πως πετούσα φανταζόμουνα
Όταν ήμουνα παιδί
Ήμουν ήσυχο και φρόνιμο
Δε με γνώρισαν ποτέ
Κι είχαμε το ίδιο επώνυμο
Κι έμαθα έτσι το καλό
Πως δουλεύουν οι κανόνες
Τι είναι τα "παρακαλώ"
Τα "λυπάμαι" κι οι συγνώμες
Κι έμαθα έτσι το καλό
Πως δουλεύουν οι κανόνες
Τι είναι τα "παρακαλώ"
Τα "λυπάμαι" κι οι συγνώμες
Και καθώς σωστά μεγάλωνα
Ήμουν το καλό τους μπάλωμα
Κι αν στα μέτρα τους δε χώραγα
Διπλωνόμουν και προχώραγα
Και καθώς σωστά μεγάλωνα
Ήμουν το καλό τους μπάλωμα
Κι αν στα μέτρα τους δε χώραγα
Διπλωνόμουν και προχώραγα
Ήταν όλα μια χαρά
Και μια μέρα μπρος μου να σε!
Μου πες μην παρακαλάς
Το 'χεις ολο, μη φοβάσαι
Και με ξήλωσες βαθιά
Δίχως τίποτα να δώσω
Και δεν είχες πουθενά
Κάποια τρύπα να μπαλώσω
Και δεν είμαι άλλο μπάλωμα
Ζω για μένα και όχι γι' άλλονα
Ως τα σύννεφα απλώνομαι
Για κανέναν δε διπλώνομαι
Και δεν είμαι άλλο μπάλωμα
Ζω για μένα και όχι γι' άλλονα
Ως τα σύννεφα απλώνομαι
Για κανέναν δε διπλώνομαι