ควายหาย
นิรนาม
3:11เมื่ออยู่ริมฝั่งชล ฉันยลทุกยามเย็น พักในร่มเงาไม้เอน ฉันมองเห็นนกบินกลับรัง ตะวันใกล้จะลับแล้ว เห็นเรือแจวอยู่ริมฝั่ง เฝ้าแต่ครวญแต่ครวญครวญหา น้ำตาหลั่ง จึงร้องสั่งอาลัย เฝ้าแต่ครวญสั่งคำ แม้เรือลอยลำไป พบคนที่เคยซึ้งใจ ขอเรือนำเธอมาให้ที ตะวันเมื่อจมแผ่นน้ำ สายชลงามดังกำมะหยี่ โอ้ว่าดาวว่าดาวดวงนั้น แสงพลันริบหรี่ คงริบหรี่เช่นเรา เฝ้าแต่ครวญสั่งคำ แม้เรือลอยลำไป พบคนที่เคยซึ้งใจ ขอเรือนำเธอมาให้ที ตะวันเมื่อจมแผ่นน้ำ สายชลงามดังกำมะหยี่ โอ้ว่าดาวว่าดาวดวงนั้น แสงพลันริบหรี่ คงริบหรี่เช่นเรา