น้ำตาลก้นแก้ว

แม่น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิมเจ้าแล้วจึงตกถึงมือพี่
ถ้าหากเป็นแหวนก็เปรียบดังแม้นเจ้าโดนสวมฟรี
เพชรที่งามหรือจะมีค่าสูงยิ่งกว่าดรรชนีของนาง

แม่น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิมเบื่อแล้วจึงถูกเขาทิ้งขว้าง
สูญสิ้นความสาวแล้วเจ้าจึงรู้ว่าเดินหลงทาง
พี่ไม่โกรธเจ้าหรอกนาง ยังรักไม่จางรักนางเสมอ

ถึงพี่เป็นสองรองคนอื่น
พี่ก็ยังยิ้มชื่น ต้อนรับการกลับของเธอ
ตักพี่ยังว่าง อกพี่ยังอุ่นเสมอ
ตาลจ๋ากลับมาเถิดเธอ พี่หลงละเมอเพ้อเฝ้าใฝ่ฝัน

แม่น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิมเจ้าแล้วพี่ก็ขอรักมั่น
ถึงจะเหลือเดนเพราะผ่านคนชิม มานานแสนนาน
พี่ก็ยังต้องการ รอรับรสหวานน้ำตาลก้นแก้ว