หลับทั้งน้ำตา

ป่านนี้พี่คงกอดคนข้างเคียง
ส่วนน้องนอนเตียง
เดียวดายน้ำตาไหลนอง
นี่หละหนอ
ชีวิตของตัวสำรอง
เกิดมามีแต่เศร้าหมอง
นางรองต้องนอนละเมอ

ทนช้ำน้ำตาหลั่งไหลอาบหมอน
หนึ่งวันไม่ย้อน
สัปดาห์ไม่มาให้เจอ
บางครั้งนึกว่าเป็นทาสบำเรอ
คิดมายิ่งเพ้อ
อยู่ไปเหมือนไร้วิญญา

อนิจจาเกิดมากินน้ำใต้ศอก
เหมือนดังเข็มยอก
กลางอกไม่ธรรมดา
เกิดเป็นน้อย
ความดีไม่มีคุณค่า
บางคืนกลับมา
ไม่พูดไม่จาหลับผลอย

ป่านนี้พี่คงกอดคนข้างเคียง
ส่วนน้องได้เพียง
ภาวนาลอยลอย
อยากให้เห็น
คุณค่าของบ้านหลังน้อย
ความฝันนางคอย
คอยเขาหลับทั้งน้ำตา

ป่านนี้พี่คงกอดคนข้างเคียง
ส่วนน้องได้เพียง
ภาวนาลอยลอย
อยากให้เห็น
คุณค่าของบ้านหลังน้อย
ความฝันนางคอย
คอยเขาหลับทั้งน้ำตา