ห้ามใจ..ยังไง

เหมือนตะวันจากฟ้า
เหมือนนกลาจากรัง
เหมือนเรือล่มใกล้ฝั่ง
รักมาพังทลาย

เหมือนมาถึงทางแยก
เหมือนรอยร้าวเริ่มแตก
เหมือนชีวิตเริ่มแหลก
แตกเป็นสองทางต่างกัน

คงเหมือนฉันและเธอ
มาพบเจอรักกัน
แต่เพียงไม่นานวัน
รักถึงวันร้างลา

ไม่มีทางกลับคืน
ไม่มีทางกลับมา
เหลือเพียงคำร่ำลา
ที่เธอบอกฉันวันจากไป

บอกฉันให้ลืมเรื่องเก่า
บอกฉันว่าคงเข้าใจ
บอกฉันว่าเธอต้องไป
ไกลจากฉัน

บอกฉันว่าเธอเสียใจ
บอกฉันไม่ต้องร้องไห้
ปวดร้าวอย่างนี้ให้หัก
ให้ห้ามใจยังไง

เหมือนร่างกายหมดแรง
ไม่มีแรงเคลื่อนไหว
ไม่มีกำลังใจ
ไม่มีทางเหมือนที่ผ่านมา

มองทางไหนว่างเปล่า
เหน็บหนาวจนเย็นชา
แว่วแต่เสียงเธอมา
บอกอำลาฉันไป

บอกฉันให้ลืมเรื่องเก่า
บอกฉันว่าคงเข้าใจ
บอกฉันว่าเธอต้องไป
ไกลจากฉัน

บอกฉันว่าเธอเสียใจ
บอกฉันไม่ต้องร้องไห้
ปวดร้าวอย่างนี้ให้หัก
ให้ห้ามใจยังไง

เหมือนฝันทลาย
ละลายหายไปภายในพริบตา
ไม่คิดเลยว่าจะมาเสียใจ
เพราะรักเกินไป
ไม่เคยคิดจะเตรียมเผื่อใจ
ไม่เคยจะรู้
ว่าเธอจะไปจากฉัน

บอกฉันให้ลืมเรื่องเก่า
บอกฉันว่าคงเข้าใจ
บอกฉันว่าเธอต้องไป
ไกลจากฉัน

บอกฉันว่าเธอเสียใจ
บอกฉันไม่ต้องร้องไห้
ปวดร้าวอย่างนี้ให้หัก
ให้ห้ามใจยังไง