Efyges

Έφυγεσ κι έγινε η ζωή καταστροφή
Κι έχω ανοίξει με το χάρο αλισβερίσι
Μ' ένα καρφί μέσα μου έχεισ σταυρωθεί
Και το αντίο σου στον τοίχο μ' έχει στήσει
Πάνε δυο μήνεσ που από μένα έχεισ χαθεί
Κι αυτοί οι δυο μήνεσ χρόνια έχουνε κρατήσει
Έχω του κόσμου όλεσ τισ πίκρεσ χρεωθεί
Κι εσύ τα όνειρά μου τα 'χεισ ξεπουλήσει

Το σ' αγαπώ σου ήταν για μένα προσευχή
Κάθε φιλί σου μ' έστελνε στουσ αθανάτουσ
Έφυγεσ κι εγώ έχω καταδικαστεί
Να γεύομαι μία ζωή χίλιουσ θανάτουσ

Έφυγεσ κι έδυσε ο ήλιοσ ξαφνικά
Κι οι νύκτεσ γίναν μια σκληρή δοκιμασία
Μοιάζουν τα όνειρά μου να 'ναι δανεικά
Εσύ κι η μοναξιά μου μια συνωμοσία
Έφυγεσ κι έπαψα να νιώθω δυνατόσ
Μου λείπεισ λίγο μα μου φαίνεται αιώνασ
Μακριά σου είμαι λαβωμένοσ αετόσ
Και η ζωή μου ένασ ατέλειωτοσ χειμώνασ

Το σ' αγαπώ σου ήταν για μένα προσευχή
Κάθε φιλί σου μ' έστελνε στουσ αθανάτουσ
Έφυγεσ κι εγώ έχω καταδικαστεί
Να γεύομαι μία ζωή χίλιουσ θανάτουσ