Próg

Raz przyszła nocą w zamieć
Chrzęst śniegu spod butów jej brzmiał jak muzyka
On struty przez strach
Ona stara jak zima

Od siedmiu lat w tym bagnie
A końca nie widać
Tańczą dwa cienie przy świecy
W izbie konfesja a czarna ma moc spowiednika

To tu
Grób komora a tam nikt
To on
Truchło papieros i kawa i ona
Odraza
Odraza przychodzi po więcej
Odraza wciąż więcej wymaga