Rzeczom

Dwie larwy tu bywają
Siksy kameliowe
Diada, co nocą snuje się tramwajem
Z pętli w pętlę
Zawsze razem
Tak jeżdżą, by nie dotrzeć
Z nory w norę
W dziób za cztery banie
Nim brzask przyjdzie brochy rozprują
Skóry zetrą
Brecht na świat wyplują

Tak, to wasz teatr wy wilki stepowe
Gdy wam się życie mieści w piździe,
Wam wygrać to przegrać w małym polskim mieście
Bóg Polmos - matka brama

Wyją po nocy nudy kokoty
Sucz – wódka – mróz
Wyrok za wyrok, wirus za wirus
Trwoga jak nóż.

"To moje dzieci i w nich ziemię zaklinam.
Nieludzką prawdę robaczych zwitek
W ich mokrych grobach drwią z was ambicje
Warczą rzeczy... tam gdzie Basztowej kłania się święty Wincenty"

Rzecz
Syta wesz
Rzecz twoja karna jest
– czy zmyła z siebie mnie?
Ukłuciem – czarem – snem

Od tej nocy
Aż do końca
Wasz sterczący diabeł
Zatańczy jak zagracie
Bez ustanku
W dzikim pędzie
Z pętli w pętlę
Będzie gnał wkoło
Będzie śpiewał nam...
Rzeczom