Ó, Grýla

Grýla heitir grettinn mær, dí gömlum helli býr
Hún unir sér í sveitinni við gsínar ær og kýr
Hún þekkir ekki e7glaum og glys né a7götulífsins spé
Og næstum eins og nunna er, þótt níuhundrað ára gsé 

Ó ggrýla, ó agrýla
Ó grýla í ggamla hellinum 

Hún gsinnir engu öðru nema delda nótt og dag
Og hirðir þar um hyski sitt gmeð hreinum myndarbrag
Af alls kyns mat og e7öðru a7slíku eldar hún þar fjöll
Oní 13 jólasveina gog 80 tröll 

Ó ggrýla, aó grýla
Ó grýla í ggamla hellinum 

Já gmatseldin hjá grýlu greyi er dgeysimikið streð
Hún hrærir deig, og stórri gsleggju slær hún buffið með
Með járnkarli hún e7bryður bein og a7brýtur þau í mél
Og ghrærir skyr í stórri og sterkri gsteypuhrærivél 

Ó ggrýla, aó grýla
Ó grýla í ggamla hellinum 

Hún ggrýla er mikill mathákur og dmyndi undra þig
Með matarskóflu mokar alltaf gmatnum upp í sig
Og ef hún greiðir e7á sér hárið, a7er það mesta basl
Því það er reitt og rifið eins og ryðgað gvíradrasl 

Ó ggrýla, aó grýla
Ó grýla í ggamla hellinum 

Og ghjá þeim grýlu og leppalúða ei dlinnir kífinu
Þótt hann grýlu elski alveg gút úr lífinu
Hann eltir hana e7eins og flón, þótt a7ekki sé hún fríð
Í sæluvímu sama lagið syngur alla gtíð 

Ó ggrýla, aó grýla
Ó grýla ég elska bara þig