แม่สอดสะอื้น

โอ โอ๊
โอ๊ โอ โอ๊ โอ่ โอ๊ โอ โอ เอย

โอย แม่สอดสะอื้น
ระทมขมขื่น
เจ้ายืนอ้างว้างกลางพนา
เห็นทิวเขาเบียดเสียดฟ้า
เหมือนว่าม่านฟ้าป่าเขาสูงบัง

โอย แม่สอดแสนเศร้า
เหมือนข้าซบเซา
ถูกเขาทอดทิ้งรำพัน
รักเอยรักที่เคยหวังเขาชัง
จากไปเหมือนดั่งไม่มีเยื่อใย

ธารน้ำเมยไหลเลยไหลเลย
ทิ้งถิ่นแดนไทย
ธารรักเอย
ไหลเลยพ้นแผ่นแดนใจ
ปล่อยข้าไว้ให้ช้ำกล้ำกลืน

โอย แม่สอดสาวเอย
ซบลำน้ำเมย
กอดเกยปลอบขวัญวันคืน
โถ ทรวงช้ำข้าจำฝืนขมขื่น
จะซบสะอื้นกับอ้อมอกใคร

โอย แม่สอดสาวเอย
ซบลำน้ำเมย
กอดเกยปลอบขวัญวันคืน
โถ ทรวงช้ำข้าจำฝืนขมขื่น
จะซบสะอื้นกับอ้อมอกใคร