หลงคอยหมอแคน

แคนอ้ายที่บรรเลง
เป่าเป็นเพลงทำนองเศร้า
ดึกดื่นค่ำคืนอ้ายเป่าดึกดื่นค่ำคืนอ้ายเป่า
น้องนั่งจอบเฝ้าอ้ายเป่าแคนมา

แคนน้อยล่อนต่อยลอยลม
พริ้วผ่านผสมชื่นชมอุรา
ออดอ้อยลายส่อยครวญหา
ออดอ้อยลายส่อยครวญหา
ถามผู้สาวว่าฮักอ้ายบ่หนอ

ใจน้องปวดอยู่คือผ่ำ
เสียงแคนอ้ายนำซ้ำมาติดต่อ
ทุกคืนน้องตื่นมารอทุกคืนน้องตื่นมารอ
นั่งจอบพ้อว่อรอตั้งแต่เสียงแคน

คืนนี้เดือนมีเมฆบังบ่ได้ยินเสียงดัง
มนต์ขลังของแคน
เดือนคล้อยคอยวันใหม่มาแทน
เดือนคล้อยคอยวันใหม่มาแทน
เผิ่นไปเป่ากล่อมแฟนแฟนผู้ใหม่ละตี้

ใจน้องปวดอยู่คือผ่ำ
เสียงแคนอ้ายนำซ้ำมาติดต่อ
ทุกคืนน้องตื่นมารอ ทุกคืนน้องตื่นมารอ
นั่งจอบพ้อว่อรอตั้งแต่เสียงแคน

คืนนี้เดือนมีเมฆบังบ่ได้ยินเสียงดัง
มนต์ขลังของแคน
เดือนคล้อยคอยวันใหม่มาแทน
เดือนคล้อยคอยวันใหม่มาแทน
เผิ่นไปเป่ากล่อมแฟนแฟนผู้ใหม่ละตี้