สาวสะอื้น

โอ้ตัวเรา
คิดไปชวนเศร้าใจหนักหนา
บ้านอยู่เขาลำเนาพนาแดนดงป่า
เราเกิดมาอาภัพยิ่ง

เมื่อมีชายหมายปองครองมั่น
ทำให้หวั่นใจหญิง
ขอฝากรักแต่มักไม่จริงยังเกรงกริ่ง
นึกกลัวจริงจริงน้ำใจผู้ชาย

เราเป็นหญิงชาวเขาป่าดง
ชายประสงค์เพียงหลงรูปกาย
ได้ชมพอสมใจก็หน่าย
ความหวานคลายกลับกลายเป็นรอยน้ำตา

เจ็บและอายเหมือนคนใจง่าย
ใครเขาไม่นำพา
หญิงเช่นเราอับเฉาเกิดมาไร้ราคา
หัวใจวาจายังซื่อสัตย์เอย

เราเป็นหญิงชาวเขาป่าดง
ชายประสงค์เพียงหลงรูปกาย
ได้ชมพอสมใจก็หน่าย
ความหวานคลายกลับกลายเป็นรอยน้ำตา

เจ็บและอายเหมือนคนใจง่าย
ใครเขาไม่นำพา
หญิงเช่นเราอับเฉาเกิดมาไร้ราคา
หัวใจวาจายังซื่อสัตย์เอย