กุหลาบเวียงพิงค์
Orrawee Sajjanon
3:16มองดาวเดือนที่ลอยล้นเกลื่อน นภา ลมโบกพริ้วโปรยมาใจผวาลอยเลื่อน ระทมระทวยระทึกฤทัยไร้เพื่อน ใจนึกอยากเป็นเดือน มีดาวล้อมเกลื่อนรอบกาย มองดูตัวเราแสนจะว่างเปล่าเดียวดาย น่าอายขวยเขิน ป่านนี้เขานอนชิดเนื้อนวลชวนเชิญ แต่เราส่วนเกินเขาคงเมินให้คอย มนต์อันใดมัดใจเราให้ใฝ่หา ใจก็รู้ดีว่านี่แหละหนาปมด้อย คนมีภรรยาเขาหรือจะมาได้บ่อย เราก็เฝ้าแต่คอยดวงใจละห้อยคอยหา อาดูรเดียวดายเขาคงจะหน่ายไม่มา หรือว่าทำเมิน เมื่อยามนิทราหอมภรรยาคุณเพลิน ปล่อยให้ส่วนเกินหอมหมอนเพลินแทนคุณ มนต์อันใดมัดใจเราให้ใฝ่หา ใจก็รู้ดีว่านี่แหละหนาปมด้อย คนมีภรรยาเขาหรือจะมาได้บ่อย เราก็เฝ้าแต่คอยดวงใจละห้อยคอยหา อาดูรเดียวดายเขาคงจะหน่ายไม่มา หรือว่าทำเมิน เมื่อยามนิทราหอมภรรยาคุณเพลิน ปล่อยให้ส่วนเกินหอมหมอนเพลินแทนคุณ