คนสำคัญประจำบ้าน

เคยไหมฉันเคยบอกไหม
ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าขาดเธอ
จะกินจะใช้จะหาอะไรก็ไม่เจอ
เสื้อผ้าก็ยับทุกวัน

งานเสีย
เพราะว่าตื่นสาย
ก็ใครที่ไหนจะปลุกฉัน
ยิ่งดึกก็ยิ่งเหงากินข้าวไข่เจียวทุกวัน
ห้องนอนคงรกรุงรัง

ฉันแค่อยากจะย้ำ
ว่าฉันต้องมีเธอ
มีเธออยู่กับฉันเรื่อยไป
ฉันยังห่วงเสมอ
กลัวเธอไม่เข้าใจ
ที่ไม่ค่อยพูดคำนี้

ถ้าไม่มีเธอแล้ว
แล้วฉันจะอยู่ได้ยังไง
คงอยู่แบบหายใจไปวันวัน
อยากบอกให้เธอรู้ว่าเธอคือคนที่สำคัญ
เธอเติมเต็มคำว่าบ้าน
ด้วยรักและความห่วงใย

มือเล็กเล็ก
ที่คอยมาแตะฉัน
มันอุ่นไปถึงหัวใจ
แค่มองก็รู้ไม่ต้องมีคำพูดใด
ยังไงโลกนี้ยังมีเรา

ฉันแค่อยากจะย้ำ
ว่าฉันต้องมีเธอ
มีเธออยู่กับฉันเรื่อยไป
ฉันยังห่วงเสมอ
กลัวเธอไม่เข้าใจ
ที่ไม่ค่อยพูดคำนี้

ถ้าไม่มีเธอแล้ว
แล้วฉันจะอยู่ได้ยังไง
คงอยู่แบบหายใจไปวันวัน
อยากบอกให้เธอรู้
ว่าเธอคือคนที่สำคัญ
เธอเติมเต็มคำว่าบ้าน
ด้วยรักและความห่วงใย

อยากบอกให้เธอรู้
ว่าเธอคือคนที่สำคัญ
เธอเติมเต็มคำว่าบ้าน
ด้วยรักและความห่วงใย