สัญญากาสะลอง

กลางค่ำคืนแสงจันทร์
อ้ายบ่าวบ้านใด๋กัน
มายืนเดียวดาย
เพียงมาชื่นชมดอกไม้หรือมาพบมาคอยใคร
ใต้เงาแสงจันทร์

กลางค่ำคืนแสงดาวกาสะลองพร่างพราว
ขาวนวลเต็มลาน (ฮาฮาฮา)
มีใครจะพอสงสารให้ที่พักคนเดินทาง
ได้พอพึ่งพา

ขอฝากตัวฝากใจ
คงฝากไผมานัก
เจอผู้ใดก็ฮักไปเรื่อยกา
ข้าบ่ฮับฝากใจไผ
รับเอาไว้เถิดหนา
สัญญาว่าไม่มีวันขอคืน
ทั้งตัวทั้งใจ ฮือ

เพียงถ้อยคำสัญญา
จะเชื่อใจได้กา
ว่าจริงเพียงใด (ฮือฮือฮือ)
ชั่วฟ้าดินสลาย
สัญญารักที่ให้ไป
ไม่เลือนร้างลา

ขอฝากตัวฝากใจ
คงฝากไผมานัก
เจอผู้ใดก็ฮักไปเรื่อยกา
ข้าบ่ฮับฝากใจไผ
รับเอาไว้เถิดหนา
สัญญาว่าไม่มีวันขอคืน
ทั้งตัวทั้งใจ ฮือ

เพียงถ้อยคำสัญญา
จะเชื่อใจได้กา
ว่าจริงเพียงใด (ฮือฮือฮือ)
ชั่วฟ้าดินสลาย
สัญญารักที่ให้ไป
ไม่เลือนร้างลา

ปากหวานหวานจะไว้ใจได้กา
อู้เพราะเพราะจะไว้ใจได้กา
ตาซึ้งซึ้งจะไว้ใจได้กา
เสียงนุ่มนุ่มจะไว้ใจได้กา
ตัวสูงสูงจะไว้ใจได้กา
คำอ้อนอ้อนจะไว้ใจได้กา
อยู่เมืองไกลจะไว้ใจได้กา
บอกฮักข้าเจ้าจะไว้ใจได้กา

ปากหวานหวานจะไว้ใจได้กา
อู้เพราะเพราะจะไว้ใจได้กา
ตาซึ้งซึ้งจะไว้ใจได้กา
เสียงนุ่มนุ่มจะไว้ใจได้กา
ตัวสูงสูงจะไว้ใจได้กา
คำอ้อนอ้อนจะไว้ใจได้กา
อยู่เมืองไกลจะไว้ใจได้กา
บอกฮักข้าเจ้าจะไว้ใจได้กา