Universum (Epilog)

Das isch dr letscht Brief woni dir schriibe
Obschon mir üs längscht aues hei xeit
Üsi Wäut isch flach wie ne Schibe
Wo ke Stei me uf em angere schteit

Aus wo me gwinnt
Isch schnäu wieder verlore
U Schatte git's haut nume wägem Liecht
U was vergeit wird villech neu gebore
Söll doch jede a das gloube wone tüecht

U villech lost das grosse Universum
Üs chlyne Fische o mau zue
U lat üs für ne Momänt usnahmswiis mau i Rueh