Марыся

Свеце месяц, свеце
Як дзюрка ў сярмязе
Паніч за мужычкай 
Безустання лазе

Дваццаць год Марысі,
Кроў іграе ў целе
З панскім сынам ночкі 
Каратае, дзеле

Марыся, Марыся! 
Гавора ёй маці
Кінь на паніча так 
Вачыма міргаці

Яна як не чуе 
Матчыных мараляў
Спусці маці з вока
Дзеўка й загуляла

Пад лясок, за вёску
Бы далей ад дому
Ляціць на спатканне 
К панічу ўдалому

Што з сабой там робяць
Як час каратаюць? 
Гэта хіба толькі 
Муж і з жонкай знаюць

Свеце месяц, свеце
Як лысіна ў пана
Мусіць быць нарэшце 
Песня даспявана

Ад пакус і ўцехаў 
Крок адзін к пакуце
Быці бабай дзеўцы 
Часам чорт паплуце

Панічу з паненкай
З багатай Амэляй
Ужо рукі хусткай 
Ксёндз вяжа ў касцеле

Панічова ж любка
Марыся ўдалая
На прылёты бусла 
Слёзна паглядае

Марыся, Марыся! 
Галоўкі не чухай
Не слухала маці
Цяпер слухай