Стася

Каханне, залатое каханне
Я стаю, пахіліўшы чало
Не спаткаў я цябе пры кургане
Не сустрэў у завейных палёх

Ты сама да мяне, маладога
Прыгарнулася сэрцам сваім
Усміхаліся далі, разлогі
Усміхалася радасць у сінь

Ой, ты, Стася, смуглявая Стася
Што далей? Ты ў ветра спытайся
Ой ты, Стася, смуглявая Стася
Пакахаў, як ніхто, пакахаў

А песні, сонцавейныя песні
Разліваліся ўсплёскамі хваль
Яны з сэрца каханне разнеслі
Яны з сэрца памчаліся ўдаль

У гэты вечар самоты не песціў
Найшчаслівейшы быў між людзей
Ціха зоры смяяліся ў вецці
Я на іх задумённа глядзеў

Ой, ты, Стася, смуглявая Стася
Што далей? Ты ў ветра спытайся
Ой ты, Стася, смуглявая Стася
Пакахаў, як ніхто, пакахаў