Зоркi

Ночкай, як толькі выходзіў я з хаты
Зоркі на небе страчаў я чатыры
Кожны раз зводзіў іх вогнік крылаты
Хоць к ім з малітвай узносіўся шчырай
 
Першая — бацькава зорка яснела
Маткі — другая глядзела ў свет горка
Трэцяя любай вачыма гдядзела
Роднай зямелькі — чацвёртая зорка

Першая згасла навекі не ў часе
Звольна губляе бліск свой другая
Трэцяя сумнаю мглой спавілася
Толькі чацвертая лепей міргае

Першая — бацькава зорка яснела
Маткі — другая глядзела ў свет горка
Трэцяя любай вачыма гдядзела
Роднай зямелькі — чацвёртая зорка