หัวใจสลาย

ดังแก้วบางเขาทุบทิ้งแตก
ใจฉันแหลกเพราะน้ำมือเธอ
ปวดอกช้ำ
คร่ำครวญพร่ำเพ้อ
เคยไหมเธอจะเหลือบเหลียวมา

คำทุกคำล้วนซ้ำหยามเหยียด
ทั้งรังเกียจนั้นเหลือระอา
เทิดทูนเธอดั่งเจ้าชีวา
ไยถึงฆ่าฉันลง

คงเป็นสุขอุรา
ที่สมดังใจ
ลวงคนให้คลั่งไคล้
เหมือนนกเพลินกรง

เธอช่างฆาตกรรม
ได้แสนบรรจง
เกินดวงจิตพะวง
ไหวทัน

ดั่งเหมือนถูกทับไว้ใต้โลก
น้ำตาตกทุกค่ำคืนวัน
สุดโทษใครให้คนขบขัน
ใจฉันมันง่ายเอง

คงเป็นสุขอุรา
ที่สมดังใจ
ลวงคนให้คลั่งไคล้
เหมือนนกเพลินกรง

เธอช่างฆาตกรรม
ได้แสนบรรจง
เกินดวงจิตพะวง
ไหวทัน

ดั่งเหมือนถูกทับไว้ใต้โลก
น้ำตาตกทุกค่ำคืนวัน
สุดโทษใครให้คนขบขัน
ใจฉันมันง่ายเอง
ใจฉันมันง่ายเอง