Rozszumiały Się Wierzby Płaczące

Rozszumiały się wierzby płaczące
Rozpłakała się dziewczyna w głos
Od łez oczy podniosła błyszczące
Na żołnierski na twardy życia los

Nie szumcie wierzby nam
Żalu co serce rwie
Nie płacz dziewczyno ma
Bo w partyzantce nie jest źle

Do tańca grają nam
Granaty visów szczęk
Śmierć kosi niby łan
Lecz my nie znamy co to lęk

Błoto deszcz czy słoneczna spiekota
Wszędzie słychać miarowy równy krok
To maszeruje leśna piechota
Na ustach śpiew spokojna twarz pogodny wzrok

Nie szumcie wierzby nam
Żalu co serce rwie
Nie płacz dziewczyno ma
Bo w partyzantce nie jest źle

Do tańca grają nam
Granaty visów szczęk
Śmierć kosi niby łan
Lecz my nie znamy co to lęk

I choć droga się nasza nie kończy
Choć nie wiemy gdzie wędrówki kres
Ale pewni jesteśmy zwycięstwa
Bo przelano już tyle krwi i łez

Nie szumcie wierzby nam
Żalu co serce rwie
Nie płacz dziewczyno ma
Bo w partyzantce nie jest źle

Do tańca grają nam
Granaty visów szczęk
Śmierć kosi niby łan
Lecz my nie znamy co to lęk