San To Sofo Pou Gernai

Γραφειοκράτεσ ποιητέσ με τυραννάνε
Ψηλά μικρόφωνα μπροστά μου ανοιχτά
Γραφειοκράτεσ νταβατζήδεσ με κρατάνε
Και μου σκαλίζουνε το χθεσ και το μετά

Κλείνω τα μάτια και τα τύμπανα βαράνε
Τώρα θα παίξουν στο δικό μου το ρυθμό
Είναι οι διαβόλοι μου που μέσα μου ξυπνάνε
Και που με σπρώχνουν να σου πω πωσ είμαι εδώ

Σαν το σοφό που γερνάει και σου λέει τι να κάνεισ
Μα για σένα ένα τσίμπημα στ' αφτί

Πάνω μου πέφτουν προβολείσ και με γραπώνουν
Εγώ δεν βλέπω μα με βλέπεισ καθαρά
Πόσο φοβάμαι τισ ντροπέσ που με ζυγώνουν
Δικιά μου αλήθεια από ξένα μυστικά

Δεν ξέρω αλήθεια τι θα πει ούτε και ψέμα
Αναρωτιέμαι αν χωρίζονται τα δυο
Σαν μια του δρόμου με τα όνειρα παρθένασ
Δίνω απάντηση όπωσ τη θέλω εγώ

Σαν το σοφό που γερνάει και σου λέει τι να κάνεισ
Μα για σένα ένα τσίμπημα στ' αφτί