Przechrzta

Owoc ziemi twojej
Na rękach Ci niosę
Nie godne twego wzorku to dary
Z pogardą kazałeś odejść
A jego, jego
Jego wystawiłeś na piedestał słońca
Larwy, które sam
Zaszczepiłeś w mojej myśli
Drążą korytarzem żył
Od mózgu, do serca, do ręki
To Ty włożyłeś
W ręce me nienawiść
Którą rozlać mam za horyzont pola
Naiwny jak jagnię
Które sam prowadzał
Zaślepiony wiarą
Przed siebie kroczył
Pośród zbóż
Na palonej słońcem ziemi
Ku wschodzącej jutrzence
A zachodzie swoich dni
Dni
Dni
Dni
Naiwny jak jagnię,
Które sam prowadzał
Zaślepiony wiarą
Przed siebie kroczył
Pośród zbóż
Na palonej słońcem ziemi
Ku wschodzącej jutrzence
A zachodzie swoich dni
Bracie
Czemu nie
Nie dostrzegłeś
Mojego smutku
Toż to kamień
Stworzony przez Ciebie
Toż to Abel
Skąpany we krwi przez Ciebie
Toż to kamień
Stworzony przez ciebie
Toż to Abel
Skąpany we krwi
Noś to
Piętno
Płoń
Póki
Krew
Brata
Twego
Głośno
Woła
Ku mnie
Ku mnie
Ku mnie
Z ziemi