อารมณ์สีเทา

ฉันทนนอนคนเดียวเปลี่ยวใจ คืนไหนที่ลมหนาวมา
ใจมันเหมือนชาชา ไม่รู้ว่าจะอดทนได้นานหรือเปล่า
ฉันยืนมองตัวเองผ่านกระจก ในอารมณ์สีเทา
สิ่งที่เห็นมีเพียงความเหงา เข้ามาปกคลุมรอบกาย

ไฟห้องนอน
เมื่อก่อนสะท้อนแสงเงาสองเรานอนกอดกัน
วันนี้ฉัน
อยู่ตรงนี้ไม่มีเธออยู่ตรงนี้ไม่ได้เจออุ่นไอที่คุ้นเคย

ไม่รู้เลยเธออยู่ที่ไหน กับใคร
แต่ขอให้เธอได้โปรดฟังไว้ว่าคนคนนี้นั้นรออยู่
แม้หัวใจเธอเปลี่ยนไปแล้ว ก็รู้
แต่ฉันขอรอเธอ จนถึงวันที่หยุดหายใจ

นั่งมองดาวดวงเดิม อยู่กลางคนรักกันเป็นร้อยพัน
อธิษฐานให้ดาวดวงนั้น เรียกเธอกลับมาให้ที
ไร้กำลังแรงกาย อยู่โดยความหวังที่มันริบหรี่
ก็ไม่รู้ในวันพรุ่งนี้ ชีวิตจะเป็นเช่นไร

ไฟห้องนอน
เมื่อก่อนสะท้อนแสงเงาสองเรานอนกอดกัน
วันนี้ฉัน
อยู่ตรงนี้ไม่มีเธออยู่ตรงนี้ไม่ได้เจออุ่นไอที่คุ้นเคย

ไม่รู้เลยเธออยู่ที่ไหน กับใคร
แต่ขอให้เธอได้โปรดฟังไว้ ว่าคนคนนี้นั้นรออยู่
แม้หัวใจเธอเปลี่ยนไปแล้ว ก็รู้
แต่ฉันขอรอเธอ จนถึงวันที่หยุดหายใจ

ไม่รู้เลยเธออยู่ที่ไหน กับใคร
แต่ขอให้เธอได้โปรดฟังไว้ ว่าคนคนนี้นั้นรออยู่
แม้หัวใจเธอเปลี่ยนไปแล้ว ก็รู้
แต่ฉันขอรอเธอ จนถึงวันที่หยุดหายใจ