Ye Nafar

هیشکی اینجا حال من تنهارو نمی دونه
من احساساتی دیوونه
تو دلم ریختم غم دنیارو
دلم از دنیای خودم خونه
خستم از خوابای پریشون و شب و دلتنگی
خستم از تکرار هر آهنگی
که یادم میندازه چقد تنهام
وسط این آدمای سنگی
منو تنها گذاشت
کوهم اما لک زده روحم واسه اونی که توی دلم جاشه
کجاست اون کسی که میخواست تا قیامت هم نفسم باشه
کوهم اما لک زده روحم واسه اونی که توی دلم جاشه
کجاست اون کسی که میخواست تا قیامت هم نفسم باشه
منو تنها گذاشت
منم و رویایی که رنگش رفته و پژمرده
منم و قلبی که ترک خورده
منم و دلشوره و بی تابی
یه نفر آرامشمو برده
یه نفر که نیست و نبودش خیلی واسم درده
قفسم تنگه نفسم سرده
به همین بغضی که خفم کرده
میدونستم که برنمیگرده
منو تنها گذاشت
کوهم اما لک زده روحم واسه اونی که توی دلم جاشه
کجاست اون کسی که میخواست تا قیامت هم نفسم باشه
کوهم اما لک زده روحم واسه اونی که توی دلم جاشه
کجاست اون کسی که میخواست تا قیامت هم نفسم باشه