Komaliya

පා සැරින් සැරේ මා ලගින් තියාලා ඉගි බිගි පෑවා
ලා රෝස තොලේ මා ගිමන් නිවූ රස මනබන්දන ශ්රීලා

තරු පොට්ටු අහසෙ කඩා ලා
සරසන්නෙ වරලෙ ගසා ලා
සුර අංගනාව වගේ නේ ඔයා
තනි පිච්ච මලම නෙලා ලා
හිත ගත්තෙ සෙනෙහ පතා ලා
ගියෙ වන්දනාවෙ වගේ නිවේ මා

පලදලා මුතු සිනා තව ලගට එන්න මා
ඔබ දිහා හිත ගියා මනමාල කොමළියා
පලදලා මුතු සිනා තව ලගට එන්න මා
ඔබ දිහා හිත ගියා කොමළියා

රන් බන්දන් සාරියේ කැන්දම් මල් මාලියේ
එක්කන් යන්නම් මල් පාරේ
යන්තම් වත් නෑර මේ අල්ලන් අත් ආදරේ
දෙන්නම් ඉන්නම් පණ වාගේ

තරු පොට්ටු අහසෙ කඩා ලා
සරසන්නෙ වරලෙ ගසා ලා
සුර අංගනාව වගේ නේ ඔයා
තනි පිච්ච මලම නෙලා ලා
හිත ගත්තෙ සෙනෙහ පතා ලා
ගියෙ වන්දනාවෙ වගේ නිවේ මා

පලදලා මුතු සිනා තව ලගට එන්න මා
ඔබ දිහා හිත ගියා මනමාල කොමළියා
පලදලා මුතු සිනා තව ලගට එන්න මා
ඔබ දිහා හිත ගියා කොමළියා

ඒ කොමළ කෝමළි ගානට රාගිනි
ඇවිත් මගෙ ලග දැවටුනා කොනේ
සිහියෙන් විකල් වගෙ සිතු දෙවල් හිතේ
නූල් බෝලෙ වගෙ පැටලුනා මොලේ

අපායෙන් ආවත් මන් බය නන් නෑ නෝනේ
ගෞමටයි ඔයා හැඩ සුදු බෝලේ
කසායටත් තිත තියන්නම් මන් නෝනේ
කසාදයක් කරගන්නයි දැන් නන් ඕනේ

මගෙ සුදු කොමළ කොමළි පා
ආදරය උබටමයි අම්ම පා
කොළ කෑලි ඔරුව කෙරුවා පා
වැඩපන් හැඩට තියලා පා

පලදලා මුතු සිනා තව ලගට එන්න මා
ඔබ දිහා හිත ගියා මනමාල කොමළියා
පලදලා මුතු සිනා තව ලගට එන්න මා
ඔබ දිහා හිත ගියා කොමළියා