ฝาก

มองดูทะเลที่กว้างใหญ่
มองไกลออกไปแสนว่างเปล่า
ลึกเกินหยั่งสุดปลายตา

มองบนแผ่นฟ้าที่กว้างใหญ่
มองดูยิ่งไกลแสนไกลห่างสูงเกินใฝ่
จะมีสักคนบ้างไหมเข้าใจเราให้ชีวิตฉันมีรักอีกที

มองดูดวงดาวมีแสงส่องมีเมฆประครองเคล้าคลออยู่
ไม่เคยห่าง จากกันไป
มองดูตัวเองแล้วยิ่งเศร้าทำไมตัวเราไร้เคียงคู่
เฝ้ารออยู่ แต่เธอคนนั้นอยู่ไหนฟากฟ้าใดโปรดให้ใจฉันมีรักอีกที

อยากเพียงขอใครคนนึงได้ซึ้งรักที่มี
วอนสายทางนทีส่งให้คนดีที่แสนไกล
ฝากใบไม้ที่มีรักอยู่ให้เธอรู้วานลมช่วยเป่า
ฝากกับคนที่ฉันเดินผ่านพาความรักไปหาเธอช่วยฉันที

ก็เธอคนนั้นอยู่ไหนฟากฟ้าใดโปรดให้ใจฉันมีรักอีกที

อยากเพียงขอใครคนนึงได้ซึ้งรักที่มี
วอนสายทางนทีส่งให้คนดีที่แสนไกล
ฝากใบไม้ที่มีรักอยู่ให้เธอรู้วานลมช่วยเป่า
ฝากกับคนที่ฉันเดินผ่านพาความรักไปหาเธอช่วยฉันที

อยากเพียงขอใครคนนึงได้ซึ้งรักที่มี (รักที่รอจริงจริงมีอยู่ไหม คนที่รอจริงจริงมีอยู่ไหม)
วอนสายทางนทีส่งให้คนดีที่แสนไกล (หวังว่าเธอคงมีอยู่ ถ้ามีอยู่หนใด)
ฝากใบไม้ที่มีรักอยู่ให้เธอรู้วานลมช่วยเป่า (รักที่รอจริงจริงมีอยู่ไหม คนที่รอจริงจริงมีอยู่ไหม)
ฝากกับคนที่ฉันเดินผ่านพาความรักไปหาเธอช่วยฉันที (หวังว่าเธอคงมีอยู่ จะส่งไปถึงเธอช่วยฉันที )
ฝากกับคนที่ ที่มีรักโปรดจงรู้ถึงเธอ