Шынарым

Даланың гүлдері шешек жарған,
Өзіңді аңсатып барады.
Көктемдей жайнайды асыл арман,
Дел-сал ғып самалдың шарабы.

Өмірдің сәні не сен болмасаң,
Әнім боп шырқайсың сен қашан?

Әлде сен жырмысың,еркелеп жүрмісің,
Сырмысың жүректі шарпыған?
Әлде сен жырмысың,еркелеп жүрмісің,
Сырмысың жүректі шарпыған?

Аяулым, қыз болып сен тумасаң,
Алтын таң ағарып атпастай.
Аяулым, күлімдеп сен тұрмасаң,
Аққу да сыңарын таппастай

Өмірдің сәні не сен болмасаң,
Әнім боп шырқайсың сен қашан?

Әлде сен жырмысың,еркелеп жүрмісің,
Сырмысың жүректі шарпыған?
Әлде сен жырмысың,еркелеп жүрмісің,
Сырмысың жүректі шарпыған?
Әлде сен жырмысың,еркелеп жүрмісің,
Сырмысың жүректі шарпыған?
Әлде сен жырмысың,еркелеп жүрмісің,
Сырмысың жүректі шарпыған?