Manzaram Sen Olsan
Zaaf
3:29Hiçliğin ortasında kendi başınasın Zamanın gölgesinde bir rüyadasın Kalbinde bir anlam arıyorsun durmadan Karanlık bir boşluk sen içindesin Suretsiz gölgeler biçimindesin Bir orman önünde Karanlık içinde her yer Uzun ince bir yol gidiyorum Gözlerim bağlı sesler yabancı Yavaş yavaş deliriyorum İçimde ölen bir insanlık var biliyorum Büyüdün sonunda gerçeği tattın Tanrının oluruyla bi yalan sattın İzledin dünyayı yalanlar baş tacı Gözlerin alıştı şimdi karanlığa Bir çocuk dönüştü tam bir insana Derinden yanıldın iyilikten arındın sen de Zaman zaman düşünüyorum Kimse gülmüyor kimse gülmüyor niye Kalbimden sesleniyorum Başka bir dünya mümkün Mümkün diye