Ide Przed Siebie

Idę przed siebie, przed siebie to tam
W innym kierunku, niż wybrałbym sam
Nawet w przeciwnym, lecz idę więc chcę
Niestety nie wiem, skąd ani gdzie

Idę przed siebie ze śladów mych stóp
Sądzę, że to właśnie może być ruch
Ślady są za mną i moje, a tak
Że między śladami śladów jest brak

Idę wraz ze mną porusza się cień
On też określa tą noc albo dzień
Miast w pojedynkę idziemy w dwóch
I nie dowiodę, że to nie mój duch

Idę, idziemy, dążymy więc do
Ruch by się odbył potrzebne jest tło
A tym jest to, czym nie ja i mój cień
Chociaż my również możemy być tłem

Idę, idziemy, lecz coś jest nie tak
Bliżej przed nami, czy prędzej już za?
Punkt odniesienia, współrzędna czy oś?
Trudno powiedzieć, bo trudno jest dojść

Idę by dotrzeć wręcz idę by iść
Czynność jest skutkiem, przyczyną jest myśl
Jak idę, tak przecież nie iść bym mógł
Koniec! Na końcu są ślady mych stóp