ใจไม่ด้านพอ
อริสมันต์ พงศ์เรืองรอง
5:16บนทางเดินจากวันนั้น ที่เคยฝันร่วมกันอยู่เคียง เสียงเธอพร่ำบอกไม่ได้แกล้งหลอก จะมีเราสองคนอย่างนี้ เธอเจอใครที่มั่งมี ต่อแต่นี้เรามีกันเป็นสาม เขาเป็นคู่แข่ง เข้ามาข้องเกี่ยว เกี่ยวเอาใจของเธอจากไป ความจริงใจฉันเป็นอาทร ฉันแสดงออกมาจากใจ ตัวเราเองไม่มีอะไร ที่คอยให้จึงต่างจากเขา เธอจึงมองข้ามไปดังเงา ทิ้งให้เศร้าบนความฝันเดิม ความปราชัย ที่เธอลำเอียง จะต้องเสียใจคงหมดเธอ ฉันนั่งมองเหม่อ น้ำตานองเอ่อ ปลอบใจเราทุกวันคนแพ้ ฉันนั่งมองเหม่อ น้ำตานองเอ่อ ปลอบใจเราทุกวันคนแพ้ วันและคืนจะบวกใจ เก็บความหมายรักเราให้ยาวนาน ที่เธอเคยบอก ฉันยังจำมั่น จะให้ความสำคัญต่อกัน เธอเจอใครที่มั่งมี ต่อแต่นี้เรามันเป็นสาม เขาเป็นคู่แข่งเข้ามาข้องเกี่ยว เกี่ยวเอาใจของเธอจากไป ความจริงใจฉันเป็นอาทร ฉันแสดงออกมาจากใจ ตัวเราเองไม่มีอะไร ที่คอยให้จึงต่างจากเขา เธอจึงมองข้ามไปดังเงา ทิ้งให้เศร้าบนความฝันเดิม ความปราชัย ที่เธอลำเอียง จะต้องเสียใจคงหมดเธอ ฉันนั่งมองเหม่อ น้ำตานองเอ่อ ปลอบใจเราทุกวันคนแพ้ ฉันนั่งมองเหม่อ น้ำตานองเอ่อ ปลอบใจเราทุกวันคนแพ้ ความจริงใจฉันเป็นอาทร ฉันแสดงออกมาจากใจ ตัวเราเองไม่มีอะไร ที่คอยให้จึงต่างจากเขา เธอจึงมองข้ามไปดังเงา ทิ้งให้เศร้าบนความฝันเดิม ความปราชัย ที่เธอลำเอียง จะต้องเสียใจคงหมดเธอ ฉันนั่งมองเหม่อ น้ำตานองเอ่อ ปลอบใจเราทุกวันคนแพ้ ฉันนั่งมองเหม่อ น้ำตานองเอ่อ ปลอบใจเราทุกวันคนแพ้ ฉันนั่งมองเหม่อ น้ำตานองเอ่อ ปลอบใจเราแทนเธอทุกวันคนแพ้