Liefdesliedjes

Ooit was het zomer de radio stond aan
Een stem die ik wel kon dromen klonk uit ieders open raam
De liedjes die we speelden die maken ze niet meer
Van alles wat we deden was het toen de eerste keer

We namen de muziek mee en maakten het ons eigen
Ik hoor nog onze tijden in alles wat we doen
Soms zijn het maar twee tonen en die deuren gaan weer open
De klokken gaan weer lopen en we zijn weer terug naar toen

Wat is dat toch met liefdesliedjes
Vergeet me niet verlies me niet in de waanzin van de dag
Wat is dat toch met liefdesliedjes
Dat je niet vergeten kan
Dat je niet vergeten kan

We waren jonge helden met hele harde speakers
En bij elke nieuwe liefde en nieuwe melodie
We vonden inspiratie net als elke generatie
In liefde en frustratie zit altijd poëzie

We namen de muziek mee en maakte die ons eigen
Ik hoor nog onze tijden in alles wat we doen
Soms zijn het maar twee tonen en die deuren gaan weer open
De klokken gaan weer lopen en we gaan weer terug naar toen

Wat is er toch met liefdesliedjes
Vergeet me niet verlies me niet in de waanzin van de dag
Wat is dat toch met liefdesliedjes
Dat je niet vergeten kan
Dat je niet vergeten kan

Wat is er toch met liefdesliedjes
Vergeet me niet verlies me niet in de waanzin van de dag
Wat is er toch met liefdesliedjes
Dat je niet vergeten kan
Dat je niet vergeten man