กังหันลม

ฮื้อฮือ
ถ้าใจใครเป็นกังหันลม
ที่มีอารมณ์คอยโบกพัด
คงมีชีวิตที่อึดอัด
ที่ต้องคอยหมุนและอ่อนไหว

เมื่อตอนที่รักใครสักคน
ไม่อยากจะทนเพียงเฝ้ามอง
จิตใจมันเหมือนยังลอยล่อง
และก็ไม่รู้ต้องทำอย่างไร

เกิดลมร้อนร้อนที่พัดหัวใจ
ให้รักจนใจจะขาด
กังหันหัวใจไม่อาจต้านแรงลมไว้
จิตใจรุ่มร้อน
คิดถึงทุกวัน
ก็เพราะรักมากเกินไป
ยิ่งทุกข์เมื่อยิ่งไม่ได้อยู่ใกล้กัน

ถ้าใจใครเป็นกังหันลม
ที่มีอารมณ์คอยโบกพัด
คงมีชีวิตที่อึดอัด
ที่ต้องคอยหมุนและอ่อนไหว

เมื่อไหร่ชิงชังใครสักคน
ยิ่งเป็นศัตรูยิ่งสำคัญ
จิตใจมันพร้อมคอยห่ำหัน
แต่ก็ไม่รู้ต้องทำอย่างไร

เกิดลมร้อนร้อน
ที่พัดหัวใจให้นึกชิงชังตลอด
กังหันหมุนวนด้วยความเกลียดชังนักหนา
จิตใจรุ่มร้อน
นึกถึงทุกวันก็เพราะแสนชังน้ำหน้า
ยิ่งทุกเวลาที่มาอยู่ใกล้กัน

ไม่อยากจะเป็นกังหัน
ที่มีอารมณ์คอยโบกพัด
ช่างเป็นชีวิตที่อึดอัด
ที่ต้องคอยหมุนและอ่อนไหว

ไม่อยากต้องรับรู้ต้องเกลียด
ต้องแบกอารมณ์เท่าเท่ากัน
จะบวกจะลบก็สำคัญ
จะเกลียดจะรักไปเพื่ออะไร
ก็แค่เธอขอมีรักให้มั่น
ฮื้ม และไม่เกลียดใคร