เสียคนตอนแก่

เสียคนตอนแก่
มันชักจะแย่แล้วเรา
มาเสียที่ตอนผมขาว
ชักแย่แล้วเราคราวนี้
ต้องมาเสียคนเรื่องสัปดน
เพราะคนดี
ถูกหลอกลวงป่นปี้
แม่ยอดยาหยีไม่หน้าทำ

คิดแล้วอยากตาย
มันหน้าอับอายผู้คน
มาหลอกให้เราสับสน
ต้องอายผู้คนทนช้ำ
ลูกหลานงอแง
ต่อว่าเราแก่ไม่รู้จักจำ
โดนเด็กหลอกตอกย้ำ
ไม่รู้จักจำโธ่กรรมของเรา

* เสียคนตอนแก่
ก็เพราะเธอแหย่หนวดเสือ
หลอกลวงเราเอาแทบไม่เหลือ
คิดแล้วโอ้ไอ้เสือมันเศร้า
เงินคนชรา
ที่รับที่มาเธอก็ยังเอา
เงินคนแก่ไว้กินยามเฒ่า
ไม่เหลือเลยเราเศร้าใจ

** เสียคนตอนแก่
ใครจะดูแลเล่าคราวนี้
ลูกหลานก็ไม่ใยดี
ไม่เจียมบอดี้
คราวนี้เรื่องใหญ่
จะทำไงดี
สมบัติที่มีไม่เหลืออะไร
ต้องมานั่งท้อทุกข์ใจ
สงสัยต้องไปพักบ้านบางแค

(ซ้ำ *, **)