เฝ้าดอกฟ้า
รุ่ง สุริยา
เจ็บมากี่ครั้งน้องก็ยังไม่เข็ด แล้วแต่อ้ายสิเฮ็ดบ่เป็นหยังน้องยังทนได้ หลายครั้งหลายคราวที่ปวดร้าวหัวใจ บางมื้อจนได้นั่งไห่อดกลั้นบ่ไหวอุ๊กแฮงน้อเฮา เทิงเจ็บเทิงปวดกะยังบ่จื่อ หัวใจยังดื้อยามเซาเคียดกะคิดฮอดเขา เจ็บมากี่ครั้งก็ยังฮักอ้ายคือเก่า หลายเถื่อแล้วนอน้อเฮาเจ็บปวดย้อนเขาแต่ยังบ่จำ น้องยังไม่เข็ดเฮ็ดจั่งได๋กะบ่จื่อบ่หลาบ ชีวิตเหมือนดังถูกสาปให้รักนี้มีแต่ช้ำ ถิ่มอ้ายบ่ได้มันคือเป็นเวรเป็นกรรม รักก็ช้ำเลิกก็ช้ำจะให้ทำอย่างไรหนอนี้ เจ็บมากี่ครั้งน้องก็ยังไม่เข็ด เฮ็ดโลดอ้ายเฮ็ดถึงตายน้องกะบ่หนี ย้อนว่าฮักบางครั้งอ้ายกะยังมีดี ยอมเจ็บย้อนพี่กี่ครั้งก็ยังทำใจ น้องยังไม่เข็ดเฮ็ดจั่งได๋กะบ่จื่อบ่หลาบ ชีวิตเหมือนดังถูกสาปให้รักนี้มีแต่ช้ำ ถิ่มอ้ายบ่ได้มันคือเป็นเวรเป็นกรรม รักก็ช้ำเลิกก็ช้ำจะให้ทำอย่างไรหนอนี้ เจ็บมากี่ครั้งน้องก็ยังไม่เข็ด เฮ็ดโลดอ้ายเฮ็ดถึงตายน้องกะบ่หนี ย้อนว่าฮักบางครั้งอ้ายกะยังมีดี ยอมเจ็บย้อนพี่กี่ครั้งก็ยังทำใจ