เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง
รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส
3:16นี่หรือ คนซื่อที่ฉันแสนรัก คนดีที่เคยรู้จัก คนรักที่เคยบูชา กลับมาแปรเปลี่ยนไปได้หลายหน้า โธ่เอ๋ยโอ้อนิจจา สมคำเขาว่าดังธารน้ำไหล หน้าฉันก็ยังคงใช้หน้าเดิม ไม่มีส่วนใดไหนเพิ่ม แต่งเติมให้เป็นหน้าใหม่ แต่เธอกลับจำหน้าฉันไม่ได้ สบตาแกล้งทำเฉยไป เหมือนมองเสาไฟอยู่ริมทางเดิน บุญเธอที่มีที่ไป ทำฉันให้หลงไว้ใจ จึงช้ำจนยับและเยิน เหลือทนกับความห่างเหิน ช้ำใจกับการหมางเมิน เยื่อใยเหมือนไม่เคยมี กราบหมอน สวดมนต์ก่อนนอนทุกครา อย่าให้หลับฝันเห็นหน้า คนหัวใจสิ้นปราณี ให้ฉันฝันว่านอนกอดผียังดี แต่อย่าให้สักแม้นาที ฝันเห็นหน้าดีใจผีอย่างเธอ กราบหมอน สวดมนต์ก่อนนอนทุกครา อย่าให้หลับฝันเห็นหน้า คนหัวใจสิ้นปราณี ให้ฉันฝันว่านอนกอดผียังดี แต่อย่าให้สักแม้นาที ฝันเห็นหน้าดีใจผีอย่างเธอ