ไอดินกลิ่นสาว

กลิ่นโคลนสาบควายมันติดผิวกายพี่มา
มาอยู่กรุงเทพเมืองฟ้าตั้งสามปีกว่าก็ยังมีกลิ่น
อาบน้ำประปาใสกว่าน้ำโคลนน้ำดิน
ไม่อาจลบทั้งรอยและกลิ่นไอดินกลิ่นโคลนสาบควาย

กลิ่นฟางสาบสาว หอมติดใจเราเรียกร้อง
เห็นแต่ใบหน้านวลน้องใส่งอบเดินท่องผืนหน้าตอนบ่าย
ผิวน้องหม่นแมมสองแก้มเปื้อนดินและทราย
ไม่อาจลบความงามลงง่าย ไม่วายชวนมองต้องตา

อยู่กรุงเทพผิวพรรณมันซีด
ผู้หญิงในเมืองคอนกรีตมีแต่ชีวิตไม่มีชีวา
คิดถึงแก้มหอม คิดถึงกระท่อมรักที่ท้องนา
คิดถึงสายบัวจิ้มน้ำพริกป่า น้องเอามาให้พี่กิน

กลิ่นโคลนสาบควาย หอมติดหัวใจพี่นัก
ทั้งกลิ่นฟางข้าวสาวรักเมื่อคิดแล้วอยากหวนคืนยังถิ่น
อยากพบแก้วตาแม่เทพธิดาพื้นดิน
น้องบ้านนาขวัญตาของถิ่นผืนดินกันดารบ้านนา

กลิ่นโคลนสาบควาย หอมติดหัวใจพี่นัก
ทั้งกลิ่นฟางข้าวสาวรักเมื่อคิดแล้วอยากหวนคืนยังถิ่น
อยากพบแก้วตาแม่เทพธิดาพื้นดิน
น้องบ้านนาขวัญตาของถิ่นผืนดินกันดารบ้านนา